Gisteren startten we de sessiedag weer in O’Halloran’s met wat fijne deuntjes en een pint. 

Na een uur of twee besloten we toch eens wat rond te lopen en de sfeer te proeven in de rest van Ennis. De zon scheen vrolijk en ook vandaag zaten op elke straathoek kinderen te musiceren. 

Na in enkele pubs de wederom wat ongeinspireerde sessies bekeken te hebben belandden we in The Cloister waar Thierry Masure en Mick Kinsella zaten te spelen. Daar brachten we een deel van de middag door om te genieten van Thierry’s mooie vioolspel en Mick’s virtuositeit op de mondharmonica. Een heerlijke rustige sessie met vooral veel mooie Clare jigs. Geweldig om in die stille maar toch meeslepende muzikale flow te kunnen baden. 

Per WhatsApp werden we toch weer naar O’Halloran’s getrokken waar we met een warm applaus onthaald werden toen we binnen stapten! “Ah, you’re finally here” gromde een norse Ier in mijn oor. Ik kon een glimlach niet onderdrukken. 

André, Maria, Sergio en nog veel meer muzikanten speelden mee en nog een korte tijd konden we echt fijn muziek maken daar, helaas werd het lawaai van de ‘luisteraars’ op den duur zo hard dat we onszelf echt niet meer konden horen. 

Zonde, want de musikale skills van Aoife en Kieran (beide 11 jaar oud) op Uilleann Pipes, Bodhrán, Fiddle en Tinwhistle (!) logen er niet om. 

De herrie joeg de muzikanten een voor een de tent uit en net toen de sessie vrijwel dood gevallen was kwamen er nog wat jongeren bij zitten voor een late-night deuntje.  

Misschien ben ik inmiddels gewoon een ouwe lul geworden maar de ‘jongere’ manier van sessie spelen is en blijft mij vreemd. Één enkele deun spelen en dan vijf minuten facebooken. Weer een deuntje. Selfie. Verveeld rondkijken. Het waren aardige lui hoor, maar mijn defenitie van Craic is echt heel anders. 

Jammer ook dat de pub bezoekers meer aandacht voor hun bier en hun eigen stem hadden dan voor de muziek. Ben ik niet gewend van Ierland. Maar mij is verzekerd dat morgen, als het festival echt begint, de sfeer wel zal omslaan naar die van een echt Iers tradfestival. 

En gelukkig mogen wij dat meemaken, want we konden onze vlucht verplaatsen naar zondag. We kunnen nog wat dagen langer genieten van dit rare, fijne land met die geweldige muziek!