Het regent gedecideerd in mijn achtertuin. Ook in mijn voortuin trouwens. Als ik aandachtig naar het getik luister wordt het  bijna een ritme, een stuk muziek. Vastgelegd op een foto verandert die muziek in stilte. Toch blijft mijn gevoel erbij identiek. Een goede dag voor een lezing.

Vanavond reis ik naar Amsterdam om een lezing bij te wonen van Brad Warner, een Amerikaanse zen leraar die nogal tegendraads zijn wijsheid verkondigt. Hij schreef boeken met titels als Hardcore Zen: Punk Rock, Monster Movies, & the Truth about RealitySit Down and Shut up en Zen wrapped in karma, dipped in chocolate. Vanavond geeft hij in De Roos een lezing over zijn nieuwste boek There is no God, and he is always with you. 

Ik volg Brad al een tijdje via zijn boeken en blog, hij heeft een interessante invalshoek op het hele Zen gebeuren. Tussen soms ietwat puberale humor en zeer herkenbare, uit het leven gegrepen anekdotes door schemert een boeiend wereldbeeld en een flinke dosis wijsheid en kennis van zaken. Het spreekt mij aan dat Brad er alles aan doet om duidelijk te maken dat hij ook maar een gewoon mens is, in tegenstelling tot sommige andere zenmeesters, “whatever that word means”.

There is no God, and he is always with you is het eerste boek van Brad dat een wat serieuzere toon aanslaat. Het bevat minder autobiografische verhalen en gaat meer de diepte in op het gebied van dharma, de boeddhistische leer, zonder te verzanden in vage zen-praat. Toch is het boek licht verteerbaar door Brad’s gebruikelijke losse manier van schrijven en een gezonde dosis humor en herkenbaarheid. Ik ben erg benieuwd of zijn lezing vanavond nog aanvullingen brengt!

[Lees mijn ‘review’]