Daar lig je dan, klein neefje van me. Zo puur, zo onaangetast door deze wereld. Als ik je kon zeggen hoeveel je voor mij betekent, hoe hard ik zal vechten voor jouw vrijheid… *

Aan mijn allerliefste neefje Benjamin.

Vandaag heb ik jou voor het eerst echt in de ogen kunnen kijken. Onze allereerste kennismaking, een paar maanden geleden,  herinner je je misschien niet meer. Ik wel, ik voel de schop die je me toen verkocht nog steeds tegen mijn handpalm nagloeien. Een fijne schop was het, speels, vriendelijk. Vandaag, toen je in mijn armen lag te slapen, voelde ik weer die warmte,  rust en vertrouwen die je een paar maanden geleden ook al wist te communiceren.

Jouw naam, lieve Benjamin, zegt al zo veel, over jou en over de wereld waarin jij terecht bent gekomen… Hij klinkt vriendelijk, maar toch krachtig.  “Zoon van mijn smart” betekent hij, of “Zoon van mijn groeikracht“, maar bovenal “Lieveling van vader en moeder“.

Alles heeft twee kanten, Benjamin, dat heb je vanaf het begin ontdekt. Zonder koude geen warmte, zonder twijfel geen zekerheid. Maar dat wist jij al, lieve Benjamin, want dat vertelde je mij toen wij elkaar voor het eerst ontmoetten al die maanden geleden. Dat het met jou wel goed komt is al zeker, kleine meneer, want jouw tweede naam, Pepijn, afgeleid van de middeleeuwse namen Wibald en Wilbrecht, betekent wil, en dapper, en stralend. Die drie dingen voel ik nu al in jou, terwijl je zo ligt te slapen, terwijl je je ogen dichtknijpt tegen het felle licht van de lentezon, terwijl je, af en toe, je tong uitsteekt naar die gekke wereld die op je wacht.

Alles heeft twee kanten, zeggen ze, maar de echte grap is, lieve Benjamin, dat die gekke wereld niet plat is maar rond! Zeg mij waar de grenzen zijn, zeg mij waar de ene kant begint en de ander eindigt!

Als ik jou zie, zie ik mij. Als ik je moeder zie, zie ik mij. Als ik je vader zie, zie ik mijzelf. Ik wil je bedanken, Benjamin, voor die schop die je me gaf, al die maanden geleden. Iedereen zou af en toe zo’n schop moeten krijgen. Je bent welkom, warm, stralend neefje van me, want alles heeft twee kanten, maar stiekum toch ook niet… En als je wilt, geef ik jou ook zo’n schop. Af en toe.

Liefs,

Oom Vincent

* vrij vertaald naar ‘Rest My Little Son’ van Harmony Glen