Nadat we alle spullen gedroogd hadden in de ochtendzon zijn we met rustige tred afgedaald richting Sportgastein.
Wat een prachtig dal is dat zeg! Jammer dat de skiliften het beeld hier en daar wat verstoren, al hoor je mij dat in de winter niet zeggen. Ik schaar mij in deze onder de hypocrieten van de wereld. Toch is het een zeer bijzondere plek, een waardige toegangspoort tot National Park Hohe Tauern.
We zijn na een bustocht en een autorit nu op een camping geland waar we een paar dagen hopen te blijven. Gewoon lekker de toerist uithangen, bezienswaardigheden bezoeken enzo.
We hebben onszelf getrakteerd op een goede maaltijd bij het restaurant van de camping en duiken zodadelijk onder de veren. Ik zie uit naar een echte, goede nacht slaap.
Alle spullen ruiken naar geit nu, ik hoop dat de geur de komende dagen wat afneemt 😉
Welterusten!
Als ik jullie was zou ik nog steeds dankbaar zijn voor die geitelucht … denk ik …
Welterusten